اواسط سال ۱۳۹۹ دختر جوانی به نام سمیرا با مراجعه به پلیس آگاهی از تجاوز و سرقت اموالش خبر داد و گفت: ساعتی پیش برای رفتن به محل کارم سوار یک خودروی پراید عبوری شدم. دقایقی بعد راننده به بهانه برداشتن دبه آب از صندوق عقب توقف کرد سپس در عقب ماشین را باز کرد و با تهدید چاقو ابتدا به من تعرض کرد و بعد هم پول و طلاهایم را دزدید. با این شکایت کارشناسان پزشکی قانونی نیز آزار و اذیت وی را تأیید کردند. با اطلاعاتی که شاکی به مأموران داده بود، راننده ۲۰ ساله خودرو به نام بهنام شناسایی و دستگیر شد.

در حالی که متهم در بازداشت بود این بار زنی جوان به نام مریم به پلیس مراجعه کرد و گفت: من به عنوان خدمتکار در یک شرکت خدماتی کار می‌کنم. چند روز قبل برای کار به خانه پسر جوانی به نام بهنام رفتم. اما او با تهدید من را آزار داد. بنا به دلایلی نمی‌خواستم شکایت کنم اما به لحاظ روانی آنقدر آسیب دیدم که تصمیم گرفتم از او شکایت کنم.

در ادامه دو زن دیگر هم از بهنام شکایت کردند و اظهار کردند به عنوان مسافر سوار خودروی او شدند اما راننده اموالشان را سرقت کرده است.

محاکمه پشت درهای بسته

با تکمیل تحقیقات، پرونده برای رسیدگی به شعبه ۳ دادگاه کیفری یک استان تهران فرستاده شد و قضات دادگاه با توجه به نظریه پزشکی قانونی متهم را به اعدام، شلاق و رد مال محکوم کردند و حکم در دیوان عالی کشور مهر تأیید خورد. اما سمیرا چند روز بعد شکایتش را پس گرفت و ادعا کرد: بهنام مرا آزار داد اما در حد تجاوز به عنف نبود که مستحق اعدام باشد.

با اظهارات سمیرا حکم اعدام متهم در دیوان عالی کشور شکسته و درخواست اعاده دادرسی وی پذیرفته شد.

به این ترتیب بهنام این بار در شعبه ۱۰ دادگاه کیفری یک استان تهران محاکمه شد.در این جلسه نماینده دادستان پس از قرائت کیفرخواست، گفت: به نظر می‌رسد خانواده متهم، سمیرا را راضی کرده‌اند تا از شکایتش صرف نظر کند.

این در حالی است که گزارش اولیه پزشکی قانونی آزار و اذیت دختر جوان را تأیید کرده است. از این رو درخواست اشد مجازات را دارم.

سپس متهم به جایگاه رفت و اتهام تجاوز به عنف را رد کرد و گفت: من سمیرا را فقط اذیت کردم و تجاوزی در کار نبود.

با پایان دفاعیات متهم، قضات برای صدور رأی وارد شور شدند و بار دیگر وی را به اعدام محکوم کردند.

این در حالی است که تحقیقات درباره پرونده آزار و اذیت زن خدمتکار ادامه دارد.