جو عجیبی راه انداخته‌اند که امسال باید همه نامزدهای منتسب به جبهه انقلاب به نفع یک‌نفر کنار بکشند وگرنه ۹۲ تکرار خواهد شد. اما واقعا ماجرای ۹۲ و کلا انتخابات چیست؟
۱. در سال ۹۲ اگر همه نامزدها اعم از محسن رضایی، جلیلی، ولایتی و حتی غرضی به نفع قالیباف کنار می‌کشیدند و رای همه آنها کاملا به سبد قالیباف ریخته می‌شد، باز هم رای آقای قالیباف به ۵۰ درصد نمی‌رسید و روحانی رئیس‌جمهور می‌شد. بماند که این اتفاق انتخابات را قطبی‌تر می‌کرد و احتمالا بخشی از رای قالیباف به سبد روحانی می‌رفت یا روحانی رای بیشتری کسب می‌کرد.
۲. اصولاً انتخابات ریاست‌جمهوری به موج گفتمانی بستگی دارد، یعنی حتی اگر انتخابات سال ۹۲ به دور دوم هم می‌کشید، در آن شرایط موج گفتمانی حسن روحانی برایش پیروزی به همراه می‌آورد.
۳. امسال سال ۱۳۹۲ نیست. شرایط از هر نظر فرق می‌کند. میزان مشارکت احتمالی، گذشت تنها ۳ سال از فاجعه دولت روحانی، تجربه برجام و.... در کنار پشت سر گذاشتن خدمات و شهادت شهید جمهور، شرایط نظرسنجی‌ها و پیشگامی افرادی مانند دکتر جلیلی در نظرسنجی‌ها، شرایط متفاوتی را ایجاد کرده.
در نهایت باید گفت هر انتخابات ویژگی‌های خاص خود را دارد، اما در نهایت جریان اجتماعی گفتمانی پذیرفته شده از سوی عموم مردم پیروز می‌شود.
(سیدحامد ترابی)